In de helft van mijn zotte leventje te Irkutsk!

Zo zo, ik zit in de helft van mijn verblijf in Irkutsk en de tijd vliegt ! Binnen iets meer dan twee maanden zullen jullie mij terug in België zien verschijnen, maar eerlijk gezegd mag dat moment nog even worden uitgesteld, want hoe ondenkbaar het in het begin leek om me aan te passen aan de norsheid en het Russische enkele-decennia-terug-in-de-tijd-leven, raak ik meer en meer gewend aan mijn leventje hier in Irkutsk (misschien vandaar het verwaarlozen van mijn blog, mijn oprechte excuses ;) ) Mijn leventje dat bovendien alleen maar leuker én zotter aan het worden is.

Ik heb al verteld dat Russen niet glimlachen. In de Russische les zijn we hier op ingegaan en kregen we meer inzicht in die bekende 'norsheid'. Het komt erop neer dat als Russen zich met iets serieus bezig houden, ze zichzelf ook serieus opstellen, met andere woorden zal je geen glimlach bij de buschauffeur, verkoper of professor bespeuren. In tegenstelling tot Europa, wordt hier 'een glimlach zonder reden' als onbeleefd ervaren. Een glimlach betekent hier zoveel als 'ik vind je leuk', dat vervolgens door de ander wordt geïnterpreteerd als 'wat wil je van mij?. Ik heb me al een tijdje aangepast aan het 'niet-glimlachen-tegen-vreemden', meer nog, ik ben veranderd in een norskijkend meisje op de straat. Onlangs wandelden we op straat en opeens glimlachte een vrouw naar ons. Ik dacht onmiddellijk ' waarom lácht zij naar mij? Wat wil ze van mij?'. Haha, zie hoever het al gekomen is met mij...

Het is nu eind oktober en de temperatuur zakt stilletjes aan onder nul. En hoewel jullie mij niet gaan geloven (na al die horrorverhalen over -40°C ;) ), is 2°C echt warm! In België zou ik mij al lang hebben aangekleed als een Eskimo^, maar voorlopig overleef ik het nog steeds zonder sjaal of muts. Hoewel de wind hier soms fel opsteekt en ijzig koud aanvoelt, ligt op andere dagen de gevoelstemperatuur veel hoger. De zon schijnt hier ook nog volop en geloof me, ze schijnt veel feller dan in België.  Dit gezegd zijnde, denken jullie nu waarschijnlijk dat ik mijn verstand aan het verliezen ben ;)

En dan hebben we nog de feestjes. Zo'n vier weken geleden besloten we nachtje door te doen ( jullie herinneren jullie hopelijk nog dat we hiertoe onrechtstreeks worden verplicht door de Babusjka's ;) ). Aangezien we niet vertrouwd zijn met het uitgaansleven in Irkutsk, vertrouwden we die avond op de smaak van een echte Rus, Michail, die ook in de residentie woont. We werden verwacht in Mix Café, niet zo ver van onze residentie. Vol enthousiasme en reeds in party mood, haastten we ons naar de club, maar wat we niet hadden verwacht, was dat deze club voor homo's was. Mijn mond viel open: een bar voor homo's in Irkutsk in Rusland! Maar wat hebben we ons geamuseerd :p. Om het uur was er een travestietenshow en geloof me, hun dansjes op 'I have the time of my life, We will rock you and Wannabe' waren hilarisch en eerlijk gezegd, ze konden echt goed dansen. Bovendien deed het mij heel veel plezier om deze mensen zo gelukkig te zien, want helaas is deze club de enige plek waar ze hun zelf mogen en kunnen zijn. (een blogbericht over homosexuelen in Rusland volgt nog.)

Het weekend daarop werden we terug uitgenodigd door Michail, ditmaal voor een 'Korrussian party' met de belofte dat er nog andere Belgen op aanwezig zouden zijn, want het was zogezegd een feestje voor alle internationale studenten van Irkutsk. HAHAHA. We hadden moeten stoppen bij het woord 'korrussian'. Letterlijk heel de zaal was gevuld met Koreanen en die Belgen? dat was een goed mopje. En toch hebben we ons weeral geamuseerd. Die Koreanen van mijn gang zijn dan ook echte feestbeesten :P. MAAR hoewel deze avonden niet te vergeten zijn en mijn ervaringen zich zeker uitbreiden, wacht ik nog altijd op een feestje met Knappe Gespierde Russische Mannen...

(oh en dan heb ik het over een Rus zonder haarmatje! ;) ).

Veel liefs,

Sarah

De studenten versus de Babusjka's!

Zoals jullie weten sluit de peda om 11 u 's avonds. De verschrikking van elke student! De enige twee oplossingen zijn : nachtje door doen tot 7u 's morgens of zelf een feestje bouwen in de residentie. Aangezien corruptie een nationaal fenomeen is, stelden we voor om de Babusjka (die avond de grijze onvriendelijke zuurpruim) te plezieren met enkele lekkere pralines om vervolgens onschuldig en met heel veel 'alstublieft en dankuwel' de Babusjka te vragen of we wat langer buiten mochten. En wonder boven wonder, ze zou voor ons de deur open komen doen om ... 1u 's nachts. Euforie alom (hoewel dit waarschijnlijk moeilijk te begrijpen valt voor mijn feestmaatjes in België ;) ^). En toch, we maakten ons klaar, amuseerden ons eerst in een Irish pub en hebben toen onze benen losgegooid op de dansvloer. Helaas sloeg de klok 00u40 en werd het tijd om terug richting kot te trekken. Na de obligatoire  slijmerige danku's, besloten we, totaal niet moe, het feestje verder te zetten in de keuken. Drank, koekjes, muziek, een Spanjaard en een Koreaan; meer is niet nodig ;)

Het was een plezante boel tot in de deur de persoon verscheen die we als laatste hadden verwacht : de Babusjka in haar Russische furie!

"En wat doen jullie hier? Ik had toch gezegd 1u en dan slapen? Opstaan, opstaan en naar bed! En ik zal dit opschrijven, wat zijn dat voor manieren!"

Totaal verbouwereerd haastten we ons naar onze kamer. Misschien was het niet zo'n goed plan om na 'de geste' van de Babusjka ons zo te laten gaan, maar komaan, we zijn studenten. Het komt op het volgende neer : we mogen niet buiten na 23u maar we mogen ook geen feestjes houden op ons kot. Wat een onrechtvaardig leven hebben wij hier als studenten! :P

De dag erna vroegen we ons af of we echt wel iets van de winkel nodig hadden, aangezien we geen zin hadden om met het schaamrood op de wangen de babusjka te passeren. 

Maar ons studentenleven gaat verder en nadat de gênante confrontatie was verteerd, werden we meer strijdvaardig dan ooit. Volgens de Babusjka's en de decaan van internationale betrekkingen (de verklikster die aan de andere kant van de peda woont) was het hier in de voorbije jaren altijd vredevol en stil aan toe gegaan (yeah right!) en was het nu een ramp. Elke dag zijn er feestjes, is er lawaai in de gangen en  wordt er gerookt en alcohol gedronken. Ten eerste zijn er verre van elke dag feestjes. Ten tweede waren wij er dan toch niet bij aanwezig geweest. Maar bon, elke student werd bij deze gewaarschuwd dat er straffen zouden volgen indien we niet oppasten. Zo gezegd, zo niet gedaan :)

Vorige zaterdag hadden we namelijk enkele Russische vriendinnen uitgenodigd om Balletjes in tomatensaus te komen eten. Drie uur lang hadden we gezwoegd in de keuken en een dessertje (met vodka) voorzien. Om 7u werden we gevraagd om naar beneden te gaan, aangezien de Russische meisjes niet binnen mochten , want we waren gestraft en mochten niemand meer uitnodigen. Al helemaal kokend vanbinnen, kon Ksenia de Babusjka overtuigen dat ze enkel kwamen om te eten en NIET om te feesten (wat ook de waarheid was). Ze mochten exact één uur blijven... Dus zonder aperitief werden we verplicht onmiddellijk het eten op te warmen om vervolgens als een gek die balletjes binnen te duwen. 

Vermits we nog immens veel balletjes over hadden, besloten we Lore en Sam (de andere Belgen :D ) uit te nodigen en het dinertje verder te zetten. Het was een gezellige avond en we waren gewoon braafjes aan het babbelen tot de schattige Koreaan rond half 1 ons kwam waarschuwen : 'the Babusjka is coming'. Haha. We grepen de fles vodka, de glazen en de rest van de tafel om ons vervolgens te gaan verstoppen in de kamer. Daar zaten we dan, met zijn vijven. Ik kon natuurlijk niet meer en ik heb mijn kussen voor me moeten houden om mijn lach te smoren. We hebben de Babusjka gehoord op de gang, ze is in de keuken geweest, maar ze heeft niets gevonden. Maar je had ons moeten zien in de kamer. Wij hadden echt schrik, zoals kleine kinderen op sportkamp die bang hebben om betrapt te worden. Na ongeveer een half uur durfden we de kamer te verlaten en zijn we stilletjes, als echte 'rebellen', de trap afgedaald om het feestje verder te zetten bij de Zwitsers. Wat een nacht, wat een nacht...

In Siberië geen strafkampen meer? HAHA, ik zit blijkbaar in één ;) 

Veel liefs,

Sarah

Mijn Siberisch Leven

Hoe ziet mijn Siberisch leven er dezer dagen uit? 

Ik wil me behoeden voor voorbarige uitspraken, maar vorige week gaf de thermometer -1°C aan, en het voelde aan als 7°C! Ofwel is het ijdele hoop, ofwel zal die -30°C  in december eveneens 7°C warmer aanvoelen. Eergisteren hebben we trouwens de eerste sneeuwregen mogen ervaren, me happy. Helaas bleef de sneeuw niet liggen, maar ik zie met een gerust hart (en warme botten en dikke winterjas) uit naar mijn eerste Siberische sneeuwman. 

Hoewel de muziek in de bussen afstotelijk klinkt, kan ik verder niet klagen over de muziek in Irkutsk. De Russen lijken wanhopig alle muziek van de voorbije 20 jaar in te halen, en daartussen hebben we zelfs al verschillende keren Papaoutai van Stromae mogen horen. Dit vind ik toch al voldoende bewijs dat ik niet in een primitieve Sovjetstad ben beland. Ok, die conclusie is misschien iets te snel getrokken, maar toch ;)

Het uit eten gaan in Bistro's/ Alma's is eveneens een ervaring op zich. Als je geluk hebt, hoef je niet lang te wachten en kan je uit een heerlijk buffet (meestal bestaande uit slaatjes, groentjes met look, gebakken patatjes, ovenschotels en gepaneerde vleesfilets) kiezen. Het gekozene wordt vervolgens gewogen en voor ongeveer 30 seconden opgewarmd in de microgolf. Haha, heel bizar, maar typisch Russisch en niet te vergeten, heel goedkoop. 

En dan hebben we nog het schoolleven. Russische grammatica is vooral zelfstudie aangezien we iedere les drie kwartier besteden aan verhaaltjes, die elke student voor de les moet voorbereiden. En helaas snappen de Koreanen het concept van 'een beknopt verslag van je dag' niet zo goed ... Het vak Internationaal Protocol en Etiquette blijft interessant, waarin we eveneens meer te weten komen over het gedrag van de Russische studenten in de les. Babbelen en lachen terwijl de prof of een medestudent aan het praten is, is héél normaal -.- Russische literatuur is dan weer, hoe kan het ook anders, mijn lievelingsvak : Puškin, Gogol', Lermontov en Dostojevski... komen aan bod en de professor geeft zo gepassioneerd les. En Volgende week begint het vak Geschiedenis van Rusland en ik ben zo benieuwd hoe de geschiedenis verdraaid of verbloemd zal worden! 

Ik hou jullie op de hoogte! 

Veel liefs,

Sarah