Zo zo, ik zit in de helft van mijn verblijf in Irkutsk en de
tijd vliegt ! Binnen iets meer dan twee maanden zullen jullie mij terug in België zien
verschijnen, maar eerlijk gezegd mag dat moment nog even worden uitgesteld,
want hoe ondenkbaar het in het begin leek om me aan te passen aan de norsheid
en het Russische enkele-decennia-terug-in-de-tijd-leven, raak ik meer en meer
gewend aan mijn leventje hier in Irkutsk (misschien vandaar het verwaarlozen
van mijn blog, mijn oprechte excuses ;) ) Mijn leventje dat bovendien alleen maar leuker én zotter aan het worden is.
Ik heb al verteld dat Russen niet glimlachen. In de
Russische les zijn we hier op ingegaan en kregen we meer inzicht in die bekende
'norsheid'. Het komt erop neer dat als Russen zich met iets serieus bezig
houden, ze zichzelf ook serieus opstellen, met andere woorden zal je geen
glimlach bij de buschauffeur, verkoper of professor bespeuren. In tegenstelling
tot Europa, wordt hier 'een glimlach zonder reden' als onbeleefd ervaren. Een
glimlach betekent hier zoveel als 'ik vind je leuk', dat vervolgens door de
ander wordt geïnterpreteerd als 'wat wil je van mij?. Ik heb me al een tijdje
aangepast aan het 'niet-glimlachen-tegen-vreemden', meer nog, ik ben veranderd
in een norskijkend meisje op de straat. Onlangs wandelden we op straat en opeens
glimlachte een vrouw naar ons. Ik dacht onmiddellijk ' waarom lácht zij naar
mij? Wat wil ze van mij?'. Haha, zie hoever het al gekomen is met mij...
Het is nu eind oktober en de temperatuur zakt stilletjes aan
onder nul. En hoewel jullie mij niet gaan geloven (na al die horrorverhalen
over -40°C ;) ), is 2°C echt warm! In België zou ik mij al lang hebben aangekleed
als een Eskimo^, maar voorlopig overleef ik het nog steeds zonder sjaal of muts.
Hoewel de wind hier soms fel opsteekt en ijzig koud aanvoelt, ligt op andere
dagen de gevoelstemperatuur veel hoger. De zon schijnt hier ook nog volop en
geloof me, ze schijnt veel feller dan in België. Dit gezegd zijnde, denken jullie nu
waarschijnlijk dat ik mijn verstand aan het verliezen ben ;)
En dan hebben we nog de feestjes. Zo'n vier weken geleden
besloten we nachtje door te doen ( jullie herinneren jullie hopelijk nog dat we
hiertoe onrechtstreeks worden verplicht door de Babusjka's ;) ). Aangezien we
niet vertrouwd zijn met het uitgaansleven in Irkutsk, vertrouwden we die avond
op de smaak van een echte Rus, Michail, die ook in de residentie woont. We
werden verwacht in Mix Café, niet zo ver van onze residentie. Vol enthousiasme
en reeds in party mood, haastten we ons naar de club, maar wat we niet hadden verwacht,
was dat deze club voor homo's was. Mijn mond viel open: een bar voor homo's in
Irkutsk in Rusland! Maar wat hebben we ons geamuseerd :p. Om het uur was er een
travestietenshow en geloof me, hun dansjes op 'I have the time of my life, We
will rock you and Wannabe' waren hilarisch en eerlijk gezegd, ze konden echt
goed dansen. Bovendien deed het mij heel veel plezier om deze mensen zo gelukkig
te zien, want helaas is deze club de enige plek waar ze hun zelf mogen en
kunnen zijn. (een blogbericht over homosexuelen in Rusland volgt nog.)
Het weekend daarop werden we terug uitgenodigd door Michail,
ditmaal voor een 'Korrussian party' met de belofte dat er nog andere Belgen op
aanwezig zouden zijn, want het was zogezegd een feestje voor alle
internationale studenten van Irkutsk. HAHAHA. We hadden moeten stoppen bij het
woord 'korrussian'. Letterlijk heel de zaal was gevuld met Koreanen en die
Belgen? dat was een goed mopje. En toch hebben we ons weeral geamuseerd. Die
Koreanen van mijn gang zijn dan ook echte feestbeesten :P. MAAR hoewel deze
avonden niet te vergeten zijn en mijn ervaringen zich zeker uitbreiden, wacht
ik nog altijd op een feestje met Knappe Gespierde Russische Mannen...
(oh en dan heb ik het over een Rus zonder haarmatje! ;) ).
Veel liefs,
Sarah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten