Zaterdagochtend, 7 uur, totaal onwetend wat ons te wachten
stond, vertrokken we met veel enthousiasme naar het Bajkalmeer. Het enige dat
ons was verteld, was dat we als vrijwilligers zouden worden ingeschakeld om het
Bajkalmeer schoon te maken. Jullie denken waarschijnlijk dat ik impulsief of
gek was toen ik deze beslissing nam, maar waarom niét op een totaal
onvoorbereid Russisch weekend gaan?
Na een zeven uur durende rit (die normaal maar vijf uur zou
duren) kwamen we om 15u aan in Ol'xon, een houten Boerjatisch dorpje aan de
rand van het Bajkalmeer. Slechts een twee uur vroeger hadden ze ons ingelicht
waarvoor we ons feitelijk hadden geëngageerd. Het zit zo dat er zich in Ol'xon
een enorm bos bevindt waar mensen doorheen de jaren doodleuk hun vuil hebben gestort.
Onze taak was glas, papier en plastic sorteren. Als jullie de foto bezien,
begrijpen jullie hopelijk de shock die van onze gezichten was af te lezen. Naar
mijn mening is de hele onderneming vrij nutteloos en uitzichtloos, aangezien
het bos één groot stort is en de Russische werkmentaliteit is, op zijn zachts
uitgedrukt, ietwat anders dan die van ons (in totaal is er 5 uur gewerkt in het
bos :p).
Daarenboven heb ik een lichte vorm van smetvrees, waardoor
het sorteren van onder andere beschimmelde broeken, melkbussen en vuile pampers
niet voor herhaling vatbaar is. Ten tweede, en de mensen die mij goed kennen,
zullen dit bevestigen, word ik na hard werk (dat kan hier natuurlijk in twijfel
worden getrokken, aangezien we reeds na 1,5 uur liedjes begonnen te componeren)
graag beloond met een lekkere maaltijd. Na ons te hebben verwarmd boven een
heerlijk uitziend soepje, bleek diezelfde soep een absolute teleurstelling. Het
was een soort van waterpapje met rijst, aardappelen en wortelen, vergezeld van
enkele stukken brood. Om me nog meer slecht gezind te maken, werden we in een
ijskoud kamertje met slechts twee bedden en een piepklein verwarmingstoestel gedumpt.
Oh en vergeten te vermelden: heel het weekend konden we alleen onze behoeften
doen in een kot met een plank in de vloer.
Maar... hoewel ik hierboven misschien niet zo positief klink,
hebben we ons eigenlijk fantastisch geamuseerd. Tussen het geklaag en de
zotverklaringen aan de organisatie én aan onszelf, was de hele belevenis eigenlijk
enorm komisch en was het de beste
ervaring tot nu toe. Dit hele back-to-basic-weekend heeft mij doen inzien hoe
een zalig luxeleventje we in België bezitten en... dat onze residentie best nog
proper is :) ...
De volgende dag ging de wekker om 8 uur, maar ditmaal niet
om te gaan sorteren, maar om het Bajkalmeer van dichtbij te bewonderen. Even
schetsen : het Bajkalmeer is qua oppervlakte groter dan ons landje
België! Dus we mochten slechts een klein stukje bewonderen, maar dat was al
meer dan voldoende om verliefd te worden op de pure natuur van Rusland. Geen
winkeltjes of restaurants, maar gewoon de natuur in zijn eigenheid behouden. Er
bestaat geen twijfel over dat dit het mooiste natuurplekje is dat ik in mijn
leven heb gezien. Ik zou er nog zoveel over kunnen vertellen, maar geen enkele
beschrijving of foto kan volledig het gevoel omschrijven dat we hebben ervaren op
de Shamanrock te Ol'Xon...
Ik hoop dat ik jullie warm heb gemaakt voor Rusland, haar
woeste natuur en haar pure schoonheid, want geloof me, het is meer dan de
moeite waard ;)
veel liefs,
Sarah
Geen opmerkingen:
Een reactie posten